Brugge

Het is al enkele jaren dat Tine graag naar Brugge zou willen gaan. Ik niet, ik hou niet zo van steden. Maar een dertigste verjaardag is toch iets speciaal en dus hebben we een paar dagen Brugge geboekt. Tijdens de zoektocht kwam ik een hotel tegen dat aan het water lag en waar er een kamer met kanaalzicht beschikbaar was. Dat leek me wel romantisch. Maar er was nog een ander op booking.com dat meer punten kreeg. Ook met een kamer met zicht op het kanaal. En zo werd Martin’s Relais geboekt.

We konden pas om 3u ‘s namiddags inchecken, dus liepen we naar de markt en hebben een hele tijd op een bankje in de zon gezeten. Kijken naar hoe allemaal ver-weg-toeristen met verlengstukken aan hun camera’s selfies stonden te maken met de typische gebouwen op de achtergrond. Dat hebben wij uiteindelijk dan ook maar gedaan. Zonder verlengstuk dan, wij zijn geen professionele selfieïsten. Zoals de twee Franse toeristen op een brug over één van de kanalen die mij vroegen om een foto van hen te nemen. Lekker old-school. Wat duidelijk niet naar de zin was van een over-moderne vogel die vermoedelijk door middel van ingewikkelde wiskundige paraboolvergelijkingen zo minuscuul zijn darmen ledigde op een plaats in de lucht waardoor zijn behoefte wiegend op de wind meegedragen vol op mijn voorkant kwakte. De Franse toeriste zei dat ik op de lotto moest spelen. Play when feeling lucky. Maar ik vond dat ik al genoeg geluk had voor die dag, dus heb ik enkel een papiertje genomen om het goedje van me af te halen.

In het wilde weg wandelden we door Brugge en langs de kanalen om zo uit te komen bij het hotel. We werden ontvangen door een erg vriendelijke dame en we kregen een kamer in het nieuwste gedeelte van het hotel, gelijkvloers. We kwamen binnen in een grote, ruime kamer met zicht op het kanaal… en op een drukke kasseiweg waar massa’s auto’s, bussen en een enkele rammelende fiets voorbij kwamen gedonderd. Niet zo romantisch dus. Er van uit gaand dat we wel moe genoeg zouden zijn van de wandelingen en dat het dubbele glas isolerend genoeg zou zijn om het geluid van stilvallend verkeer ‘s nachts tegen te houden, trokken we Brugge weer in. Een restaurant is er niet aan het hotel, dus moesten we op verplaatsing wat gaan eten.

Uitgeput kwamen we weer in onze kamer en legden we ons in het bed. ‘s Nachts donderde het verkeer rustig verder over de kasseien en daar werden we wakker en niet erg vrolijk van. Waar we wel vrolijk van werden is dat de vriendelijke mevrouw aan de receptie de volgende ochtend begrip kon opbrengen voor de situatie en aangezien er toch nog kamers vrij waren, kregen we een andere, met zicht op de tuin. Die zou wel pas in de namiddag klaar zijn.  De kamer die we kregen was wel rustig en vooral erg groot. Die nacht hebben we heerlijk geslapen!

Het Stille Brugge

De eerste en derde dag hebben we zelf wat wandelingen verzonnen: de eerste dag zijn we vanaf de markt via de kanalen richting het hotel gewandeld. De derde dag zijn we vanaf de markt via alle andere markten en pleinen naar het Minnewaterpark gelopen. De tweede dag hebben we een bestaande wandeling “Het stille Brugge” gelopen. Van deze wandeling zijn er voldoende beschijvingen, maar geen enkele gpx track te vinden. De versie die wij hebben gelopen leek wat verouderd en achteraf gezien bleek ook dat er een geüpdate versie bestaat. Hieronder kun je de twee GPX tracks van de wandeling “Het Stille Brugge” downloaden

GPX file van de verouderde versie die wij hebben gelopen
GPX file van de vernieuwde versie van "Het Stille Brugge"